Zichtbaar geraakt verteld de consulent haar verhaal: “Toen ik van mijn collega hoorde over die man die ze net ingeschreven had, moest is gelijk aan Evelyn denken. De manier waarop ze allebei over hun kinderen praatten, over kunst, dat ze allebei zo kunnen genieten van mooie dingen.
Zichtbaar geraakt verteld de consulent haar verhaal: “Toen ik van mijn collega hoorde over die man die ze net ingeschreven had, moest is gelijk aan Evelyn denken. De manier waarop ze allebei over hun kinderen praatten, over kunst, dat ze allebei zo kunnen genieten van mooie dingen. Evelyn wilde graag een man met een beschaafd uiterlijk en een avontuurlijk innerlijk. Hij doet aan zweefvliegen en reist veel. Voor mijn gevoel was dit het helemaal. Ook het hoofd afdeling bemiddeling zag het helemaal zitten en enthousiast verstuurden we dit partnervoorstel.
Geen prettig gesprek
Twee weken later belde mijn collega. Haar cliënt, de man die aan Evelyn was voorgesteld, had geklaagd over het partnervoorstel. Hij vond het geen prettig gesprek, ze was alleen maar aan het klagen over Mens & Relatie en het feit dat ze zo lang op dit voorstel had moeten wachten. De consulent belde Evelyn en vroeg haar wat ze van het partnervoorstel vond. Ze vond het een leuke man, jammer dat hij niet verder wilde. Maar ze had wel de diepgang in het gesprek gemist.
Diepgang komt pas na de eerste kennismaking
De consulent vertelde Evelyn wat de man had verteld, Evelyn: “Ja, maar ik ben zoals ik ben, als ik dat zo voel dan zeg ik dat”. Dat is natuurlijk onzin. In zo’n eerste gesprek ga je niet al je gevoelens op tafel gooien, je kent elkaar nog helemaal niet. Dat is de eerste vergissing. Vervolgens zei Evelyn: “Maar ik miste de diepgang in het gesprek”. Maar een eerste ontmoeting is helemaal niet bedoeld om de diepte in te gaan. Het is een eerste kennismaking, bedoeld om een gezellige avond te hebben en te kijken of je elkaar aardig genoeg vindt om een tweede afspraak te maken. Dat was de tweede vergissing van Evelyn.
Liefde is tweerichtingsverkeer
Toen de consulent zei: “Wat heb je dan gedaan om er diepgang in te krijgen?” reageerde Evelyn verbaasd. Ze vindt zichzelf bijzonder genoeg, een man mag wel moeite voor haar doen. Niet omgekeerd. En dat is de derde vergissing. Want die man kent haar helemaal niet, hoezo zou hij moeten weten dat zij zo bijzonder is? En de vierde vergissing is te denken dat het van zijn kant moet komen. Liefde is tweerichtingsverkeer. Als Evelyn zo blijft denken als ze nu doet, gaat het niet lukken, met welk voorstel de consulent ook aan komt. Dan kan ze maar beter wennen aan het alleen zijn.